czwartek, 3 listopada 2011

Recenzja: "Powietrze na śniadanie" - Jana Frey

Opis wydawcy:
Serafina waży 64 kilogramy, a mimo to czuje się nieszczęśliwie grubą. Chciałaby mieć sylwetkę piękna i smukłą jak jej przyjaciółka Ernestine lub jej siostra Maria. Postanawia więc spełnić swe pragnienie i pewnego dnia zaczyna się odchudzać. Jej myśli koncentrują się tylko wokół kalorii. Nic nie je. Głodówka ma zapewnić jej spełnienie marzeń. Los Serafiny nie jest przypadkiem odosobnionym, Tak w Europie, jak i w Polsce anoreksja zbiera coraz większe żniwo. Przejmująca powieść Jany Frey ukazuje, jak marzenia o pięknej sylwetce w łatwy sposób zamieniają się w błędne koło super-diet, z którego trudno się wyrwać i które często prowadzi do śmierci.




 Podążanie za modą może być zgubne. Zewsząd atakują nas reklamy, zdjęcia modelek o wręcz wychudzonych ciałach. Przerażający widok. Ponoć szczupłość jest w modzie, nie dotyczy tylko portfela. Jednak dzisiejszy świat dąży do tego kultu chudego ciała... 

Serafina to urocza nastolatka o "miłych" kształtach. Wcale nie gruba, chuda też nie. Dziewczyna miała serdecznie dość głupich komentarzy kolegów ze szkoły na temat swojej budowy ciała i postanowiła zrzucić parę kilogramów. Z początku Serafina jadła mniej i gdy schudła 3 kilogramy zapragnęła więcej. Więcej znaczy drastyczniej. Serafina jadła coraz mniej i mniej. W pewnym okresie prawie już nic nie jadła, kompletnie się zatraciła. Straciła kontakt z najlepszym przyjacielem, przyjaciółką, której próbowała dorównać, z rodziną. Zaczęła kłamać. Chować jedzenie. Jej organizm bardzo się osłabił. Wyniki w nauce bardzo spadły w dół. Straciła kontakt z otoczeniem. W końcu waga pokazuje przerażający wynik na wyświetlaczu...

To niesamowita książka, która niech będzie ostrzeżeniem przed drastycznymi "dietami", dążeniem do perfekcji. Serafina chciała się podobać, chciała podobać się zwłaszcza jednemu chłopakowi, któremu podobają się szczupłe dziewczyny. To między innymi przyczyniło się do dalszego odchudzania. Za wszelką cenę Fina chciała nosić mniejsze ubrania, mieć płaski brzuch i ani grama tłuszczu. Chciała przestać być "grubaską". Osiągając niską wagę, dziewczyna dalej brnie w głodówkę. Tutaj bez pomocy nie ma ratunku, a często przypadki anoreksji kończą się śmiercią.

Autorka tak wspaniale opisała ten problem Serafiny, której się nie potępia, wręcz chce się jej pomóc, wyciągnąć dłoń i wyrwać ją z tego koszmaru. Obserwujemy zachowanie bohaterki od początku "wali z kilogramami": motywację, determinację, stopniowe zatracanie się, aż w końcu utrata kontroli nad sytuacją. Wyjście z anoreksji to długa i ciężka droga....

"Powietrze na śniadanie" to wspaniała książka dla dziewczyn w każdym wieku, bo anoreksja (jak i bulimia) może dotknąć każdego. Nie uzyskamy tutaj jasnej odpowiedzi jak uniknąć tej choroby, ale przestrogę jak najbardziej. Nie warto się głodować. Warto być sobą.

Ocena ogólna: 9/10

Książkę dostałam od Oficyny Wydawniczej Foka, za co serdecznie dziękuję.

15 komentarze:

Karolina Kurando pisze...

Jutro się za nią biorę, jestem jej okropnie ciekawa!

Pozdrawiam!

Klaudia pisze...

Lubię książki o tej tematyce - na pewno przeczytam!

Pisany inaczej pisze...

Ta książka może otworzy oczy na to, czym naprawdę jest ślepe podążanie za modą :-)

Tirindeth pisze...

Oj, jak widzę, miałyśmy okazję czytać te książkę w tym samym czasie xD Super recenzja @lmo i jak najbardziej się z Tobą zgadzam - książka naprawdę świetna!

Unknown pisze...

Bardzo mnie zainteresowałaś ;) Chętnie sięgnę po tę pozycję.

Weronika pisze...

Mnie również zainteresowałaś, bardzo lubię takie pozycje, dlatego tej muszę poszukać.

Zakładka do Przyszłości pisze...

Nie moja tematyka, ale chętnie na nią zerknę :)
Serafina - takie imię bardzo mnie zaciekawiło :D

Tristezza pisze...

Mimo pozytywnej recenzji nie ciągnie mnie do tej ksiązki i raczej nie przeczytam, nie moje klimaty ;)

Blair pisze...

Coraz bardziej ciągnie mnie do książek o tej tematyce. Sądzę, że sięgnę po tą pozycję przy najbliższej okazji ... :-)

Rapsodia pisze...

Czytałam kiedyś "Skórę", lekturę na konkurs, która również opowiada o anoreksji. Książka mną nie wstrząsnęła dopóki dopóty na swej drodze nie spotkałam dziewczyn, które borykają się z problemem anoreksji. Dopiero wtedy zobaczyłam, jak realne jest zagrożenie i jak niebezpieczne mogą być konsekwencje nadmiernego odchudzania się.
Do tej książki być może sięgnę, jeśli spotkam ją w bibliotece.
Pozdrawiam! :)

Dwojra pisze...

Czytałam mnóstwo książek na ten temat. Tej jeszcze nie. Jednak prawda jest taka, że często są one bardzo naciągane. Sama przechodzę to, co bohaterki i nieraz te książkowe historie wydają mi się niemal spełnieniem marzeń...

Cat Rock pisze...

Zaciekawiłaś mnie tą książką, wpisałam ją na listę książek do przeczytania :)
Pozdrawiam:)

Jul pisze...

Kiedyś na pewno przeczytam.:D

Floss pisze...

Od dłuższego czasu mam na nią ogromną ochotę. ;-)

Weni02 pisze...

Czytałam kilka książek o anoreksji :P
Ta nie była zła :)
Jednak osobiście polecam:
Tytuł: Przeklinam cię, ciało
Autor: Wanda Lachowicz
Ona jest bardziej "dosadna"
Opowieść chorej na anoreksje i bulimię narkomanki, która popadła w to po rozwodzie rodziców :)

Prześlij komentarz

Proszę, pamiętaj, że każdy ma prawo do wyrażania swojego zdania, dlatego uszanuj moje.
Komentarze obrażające mnie będą usuwane.